Choroba, zabawa i mowa

Jak na razie dwie rzeczy są stałe w naszym życiu. To, że Wojciech nadal próbuje mówić oraz to że nadal choruje.
Choróbska nam nie odpuszczają, przeziębienia, angina, zapalenie spojówek, zapalenie oskrzeli. Mnie dopada co druga zaraza. Siedzimy więc w domu próbując walczyć z nudą. Trzeba włożyć wiele wysiłku, żeby wymyślić atrakcje dla Wojciecha, które by go zainteresowały, bo mały najchętniej nosiłby sobie po domu płyny do prania, do zmywania, do mycia i wszystko inne co chemiczne i nieprzeznaczone do podjadania absolutnie. A on lubi sobie posmakować takie rzeczy jak pasta do zębów czy krem do rąk czy szampon. Chodzący paraben. Nie bez powodu w drzwiach naszej łazienki nie ma klamki. A Wojtek czatuje jak myśliwy kiedy tylko zostawię ją na chwilę w drzwiach, żeby się zakraść i wziąć sobie swój Święty Graal do zabawy. Wtedy trzeba znaleźć coś absolutnie fajnego i dać mu do zabawy, żeby odwrócić jego uwagę np dwa pudełeczka do których można włożyć dwa małe autka. Bo ulubioną cyfrą Wojciecha jest 4. Oznacza równowagę w Wojtkowym wszechświecie :) A 4 składa się z dwóch 2. Musi być 2 czegoś i 2 czegoś do jego autystycznych zbaw.
Na szczęście jest też coraz więcej nieautystycznych zabaw, żeby czytelnik nie myślał, że Wojti tkwi głównie w swoim własnym świecie. Smerf bawi się teraz równolegle, jak małe dzieci. Chce, bym siedziała z nim w pokoju robiąc swoje i on również robi swoje. Co chwila ingeruje w moją zabawę albo ja w jego. Tak bez słów czy głębszych intencji pojeździ ze mną autkiem lub dołączy swoje, pobuduje coś z klocków, zrobimy jakiś tor dla samochodzików czy ciuchci. Miło tak pobawić się z Wojtusiem, gdy nie denerwuje się że robię coś wbrew jemu, bez jakiejkolwiek próby przemycenia elementów edukacyjnych. Tak zwyczajnie pobawić się razem, to dla nas coś niezwykłego
 Mamy jeden mały postęp w tym naszym "mówieniu" (Dzięki Bogu Nie Cofnęło Się jak rok temu). Wojtuś nauczył się dmuchać :) Ważna umiejętność wbrew pozorom, którą jeszcze musimy podszlifować, bo uznam ją za opanowaną jak uda mu się zrobić bańkę :) To będzie taki podmuch kontrolowany. Póki co dmucha w różnego rodzaju trąbki, flety, gwizdki, przez słomkę na kulki waty, na piórko na rączce robiąc przy tym takie "BŁuuuuuu" :)
Mały ostatnio ćwiczy sobie nowe słówko chodząc po domu i trajkocząc pod nosem. "Juś" więc chyba to "już", bo "sz" nie wymawia. A skąd akurat to? Robię coś w kuchni, pokoju, wieszam pranie, coś układam, odkurzam etc.a Wojtek często ciąga mnie za rękę jak nie poświęcam uwagi tylko jemu i co mówię mojemu dziecku? Za chwilkę albo JUŻ :)